Πέμπτη 30 Απριλίου 2020

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΕΥΒΟΙΑΣ για την Εργατική Πρωτομαγιά

Για την ώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση για μια ακόμη φορά υπενθυμίζει ότι υπάρχει «ενότητα» για την εκμετάλλευση των εργατικών τάξεων της Ευρώπης και ταυτόχρονα διχασμός και ανταγωνισμός για τη μοιρασιά της πίτας.

Είναι πλέον σαφές πως η κρίση που αντιμετωπίζουμε εκτός από υγειονομική είναι επίσης βαθύτατα οικονομική και κοινωνική. Σε παγκόσμιο επίπεδο, και ανάλογα με τον χρόνο που θα
διαρκέσει, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να εξελιχθεί σε πολιτική κρίση και πιθανότατα και σε επισιτιστική. 

Η βουτιά στην οικονομία θα είναι μεγαλύτερη από αυτή του 2008-09 και όπως δείχνει πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ αναμένεται το 90% των χωρών να έχουν πτώση στο ΑΕΠ, ενώ το 2009 είχε το 40%. Η ευρωζώνη εκτιμάται ότι θα έχει καθίζηση 7,5%, ενώ το 2009 είχε 4,5%.

Τα περί Ευρωπαϊκής «συνοχής» και «αλληλεγγύης» έχουν πάει περίπατο σε βαθμό που κάνει πολύ ανήσυχους τους διάφορους φιλοευρωπαϊστές αναλυτές και αρθρογράφους.

Για την Ελλάδα, οι πρώτες εκτιμήσεις προβλέπουν άνοδο της ανεργίας στο 23%-30%, πτώση 10% του ΑΕΠ με κίνδυνο για περεταίρω αύξηση λόγω του πλήγματος στον τουρισμό όπου 800.000 εργαζόμενοι, κυρίως εποχιακοί και στην πλειοψηφία τους νέοι, αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας. 

Με τη ζημιά για το κεφάλαιο να είναι δεδομένη, η κυβέρνηση η ΕΕ και το κεφάλαιο θα επιδιώξουν αυτή να μετακυλιστεί στην εργατική τάξη, στα λαϊκά και στα μικρομεσαία στρώματα. Οι ενισχύσεις προς τις επιχειρήσεις κατά κάποιο τρόπο έχουν τη μορφή «κρατικού δανείου» το οποίο θα πληρωθεί μετά την κρίση με φορολογία και νέα μέτρα.

Όσον αφορά τη διαχείριση της κρίσης, ο έως τώρα από κοινού εγκλεισμός νοσούντων και μη - χωρίς προηγούμενο έγκαιρο εντοπισμό με τεστ, απομόνωση και θεραπεία - δεν παρέχει μια ασφαλή εικόνα της έκτασης της νόσου, ούτε κάποιο σχεδιασμό εξόδου από την κρίση. Την ίδια ώρα που απαγορεύεται η κυκλοφορία στους ανοιχτούς δημόσιους χώρους, εργαζόμενοι στοιβάζονται σε κλειστούς εργασιακούς χώρους, ακόμη δε χειρότερα πρόσφυγες, στρατευμένοι και φυλακισμένοι σε κλειστούς χώρους διαβίωσης. 

Οι προσβλητικές αναφορές περί δήθεν ανευθυνότητας του κόσμου σε ό,τι αφορά τα μέτρα προφύλαξης, στοχεύουν σε μαζική κοινωνική ενοχοποίηση ώστε να νομιμοποιηθεί η αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και να φορτωθεί στο λαό και σε όσους αντιδρούν, η πιθανή αποτυχία διαχείρισης της κρίσης – σφυρίζοντας παράλληλα αδιάφορα για την τραγική κατάσταση του δημόσιου συστήματος υγείας και τις ελλείψεις που αρνείται να καλύψει.

Στο όνομα της πανδημίας η κυβέρνηση παίρνει αντεργατικά και αντιδημοκρατικά μέτρα για μετά, τα οποία προβάρει σε γενική κοινωνική κλίμακα από σήμερα. 

Αναμόρφωση τόσο των εργασιακών σχέσεων (κατάργηση ισχύος συμβάσεων, τηλεργασία, ενίσχυση «ευλυγισίας», μείωση μισθών, ελευθερία απολύσεων και άλλα), αλλά και μέτρα δραστικής περιστολής των λαϊκών ελευθεριών. Την ίδια στιγμή που υπάρχει τεράστια απώλεια εισοδήματος στα λαϊκά νοικοκυριά, οι υποχρεώσεις τους σε δάνεια, λογαριασμούς, ρυθμίσεις ασφαλιστικών εισφορών και άλλων χρεών, παραμένουν ενεργές. 

Αντίθετα, στους εργοδότες και στις επιχειρήσεις δίνονται σειρά ρυθμίσεων και δυνατότητες αναστολών πληρωμής για δάνεια και άλλες υποχρεώσεις τους.

Μέσα σε αυτό το κλίμα γίνεται ακόμη πιο σημαντική η ανάγκη για τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων στις κινητοποιήσεις της εργατικής Πρωτομαγιάς. Να μην μείνει κανείς αμέτοχος απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου!

Προσυπογράφουμε το κάλεσμα των πρωτοβάθμιων σωματείων για τον αγωνιστικό ταξικό γιορτασμό της 1ης Μάη και συγκέντρωση 10.30 πμ στα Χαυτεία στην Αθήνα και πορεία στην Βουλή.

Ανατροπή και ακύρωση όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων, παλιών και νέων. Καμιά απόλυση. Επίδομα ανεργίας ίσο με τον βασικό μισθό για όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις. Βαριά φορολογία των τραπεζών και των μεγάλων κερδοφόρων επιχειρήσεων. Να πληρώσει το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι την κρίση.

Αποφασιστική ενίσχυση της δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, για το άνοιγμα νέων ΜΕΘ και τον αναγκαίο εξοπλισμό προστασίας του υγειονομικού προσωπικού. Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία. Απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση του ιδιωτικού τομέα της υγείας.

Καμία αντιπαράθεση του ζητήματος της υγείας/ζωής με αυτό της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Όχι σε κράτος «μόνιμης έκτακτης ανάγκης» και επιτήρησης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...